Kâzım Koyuncu’yu hangi şairle düşünsem dedim, bulamadım, küçük İskender geldi aklıma, bir de Ahmet Erhan, ikisi de Karadenizli değil ama, ilkinin yeniliği ve yenileyiciliğiyle ikincisinin efkârı uyabilir dedim "şair ceketli" çocuğa, ki şairlere bile yakışmamıştır Kazım Koyuncu’ya yakıştığı kadar! Bir de dünyalar kadar sever, özler ve üzülürüz, o ayrı! “Göğ ekini biçmiş gibi/yiğit iken ölenlere”.

Volkan Konak’ı kimle düşüneceğimi fazla düşünmedim, arkadaşımız Sunay Akın. Akraba gibi olduklarını hissettim. Yapıları, boyları posları, konuşmaları, tarzları, şöhretleri, hayranları, kitleleri... İkisi de yağmur ülkesinden, ikisi de kuzeyin oğullarından. Sunay’ın yanı sıra Nâzım Hikmet, Sabahattin Ali, Ömer Kayaoğlu, Yaşar Miraç şiirlerini de besteledi Volkan Konak.

Yaşar Miraç en başından Yeni Türkü’yle anılıyor. Nasıl anılmasın, şiir yayınevinin adını topluluğa da veriyor ve ilk albümlerindeki en güzel şarkılardan bazıları Yaşar Miraç’ın şiirlerinden. En sevdiğim “gurbete kaçacağım/o lacivert ülkeye/o üzünç denizine/gurbete tükenmeye” sözleri örneğin.

Volkan Konak çok dinlediğim bir şarkıcı değildi, ama ilginç biriydi. Coşkulu, dobra, içli, delisi dışarda dediklerinden, sıcak bir adam ki o soğuk iklimin insanlarında yarattığı etki böyle........

© Birgün