Athena grubunun ‘Yaşamak Var Ya’ adlı şarkısı mevcut sözlerinin ötesinde çağrışımlar yaratmıştır bende. İfadenin yaşama utkumuzu destekleyen bir yanı olduğu kadar eylemlerimizi örgütlemeye ve hesap sormaya hazır provokatif bir tınısı da var. Yaşamak ciddi iş. Şiirlerde, filmlerde, edebi kurguların görkemli ya da sıradan atmosferleri içinde kendini yeniden ve yeniden var eden yaşama arzusu kırılganlığını da beraberinde taşıyor. Eserlerini beğeniyle takip ettiğim ve geçen yıl kendisiyle röportaj yaptığım Fransız yazar-çizer Fabien Toulme’nin dilimize yeni kazandırılan ‘Yaşamak ve Çalışmak’ adlı grafik romanını okuyunca hayattaki amaçlarımızı dile getirmek ile onları tek tek yerine getirmek arasındaki farkları düşünme fırsatı buldum. Büyük umutlarla dünyaya getirdiğimiz ve ne yapmayı tercih ederlerse etsinler önce mutlu olmalarını istediğimiz çocuklarımızı dönüp dolaşıp kendi deneyimlerimize benzer eylem sarmalına sokuyoruz. Savaşın, ekmek kavgasının, sağlık ve barınma sorunlarının olduğu dünyada onları rekabetin ve kapitalist çarkın dişlileri arasına yerleştiriyoruz.

23 Nisan gibi ne kadar gurur duysak, ne kadar dağa taşa kurda kuşa duyursak yetersiz kalacak özel bir bayrama sahibiz ancak daha on yıl evvel birer küçük çocukken şimdi adalet ve istikrar talep eden gençlerimizin mahkumiyetlerini konuşuyoruz. Farkındalıkla büyümüş bir insanı ayakta tutan yegâne şeyin çocukluğundan sırtlanıp getirdiği duygular ve özlemler olduğunu hatırlamamız ve çocuklarımızın haklı itirazlarının yanında durmamız gerekiyor.

Bugün çocukluğun meselelerini, neşe ve hüznü yaşarken takındıkları ciddiyeti, beraberliğin gücünü, çalışma ve fayda kavramlarına dair sorgulayıcı aklı yansıtan kitaplardan örnekler vermek istiyorum.

∗∗∗

SANA BANA BİR DE KARA KEDİYE adlı romanda yazar Ela Başak Atakan güçlü hafızasını edebiyat sahnesine taşımış. Bugüne kadar belgesel ve dizi senaryoları izleyici ile buluşmuş olan yazar, hatıralarından........

© Birgün