Göçmen kuşlar, hava koridorlarının onlara sağladığı rüzgâr döşeli doğal “otobanlarından” zamanı geldiğinde yola koyulurlar. Hedeflerine ulaştıklarında bir yıl önceki bıraktıkları yuvalarının olduğu mıntıkaya konarlar. Yuvaları yerinde duruyor mu, bakarlar. Yerinde duruyorsa, bir yıl boyunca hava koşulları veya başka nedenlerden bir tahribat var mı, kontrol ederler. Varsa onarırlar. Sonra bir yıl önceki bıraktıkları yerlerden göreve başlarlar.

Çünkü onlar sadece iklim koşullarına uyum sağlamak için göç etmezler. Aynı zamanda göç ettikleri coğrafyada gezegenin devamlılığı için üstlendikleri görevler vardır. O görevleri yerine getirmekle yükümlüdürler. O nedenle göçmen kuşlar, bir bakıma görevli kuşlardır…

Türkiye’nin gündemine Yaren Leylek olarak giren leylekler, tarımın elçileridirler. Onlar gittikleri coğrafyada tarımsal üretimde bitkilere zarar veren böceklerle, mesela buğdaya zarar veren süneler ile beslenirler. Süneler ile beslenirken onları, buğdaya zarar verecek sayının altına indirirler. Sizler de, buğdayı biçmek üzere tarlaya giren biçerdöverin hemen peşi sıra leyleklerin yürüdüğünü, biçilen buğday saplarından sonra açığa çıkan süneleri toplarken pek çok kez görmüşsünüzdür. İşte leyleklerin bu gibi icraatları, sünelerin doğadaki sayılarını azaltarak ekolojideki dengesini düzenler.

Leylekler, gittikleri coğrafyada yılan popülasyonunu da dengede tutarlar. Yoksa gezegeni süneler sarar, her tarafı yılanlar basar. Daha pek çok görevi vardır tarımın elçileri leyleklerin… Ve diğer göçmen kuşların…

Niye anlatıyorum tüm bunları? Hani o güzelim Gökova’ya Sakar’ın bol virajlı yolundan aşağı inerken gözünüze çarpan iki sıra dev okaliptüs ağaçlı yolun bittiği yer var ya, işte orada, şirin mi şirin bir köy var: Akçapınar. Akçapınar, leylekleri ile ünlü bir köy. Yaklaşık 50 civarında leylek yuvası var bu köyde.

Akçapınar köyünde temmuz ayında Leylek Panayırı yapılıyor. Bu yıl 19-20 Temmuz’da yapılan Leylek Panayırı’na gittim. Panayır düzenleyicilerinden olan Slow Food Gökova Birliği’nden İstem Akkoyunlu ile sohbet ettim.

Sizi tanıyalım mı biraz?

Ankaralıyım. Siyasal Bilgiler Fakültesi öğrenimli, çok bilinen adıyla Mülkiyeliyim. Uzun yıllar şarap sektöründe yöneticilik yaptım. Zeytin ve zeytinyağı aşığıyım. Kadın girişimciyim diyelim. 10 yıl önce emekli olarak Muğla, Akyaka’ya yerleştim. Gökova bölgesine toplumsal ve küçük ölçekli de olsa ekonomik faydam olması amacıyla bir dayanışma ekonomisi yaratmak için kollarımı sıvadım.

Ekoloji grubundan ve bölgede yaşayan, gıda alanında çalışan arkadaşlarıma Slow Food Gökova Birliği’ni kurma önerisiyle gittim. Onlara yaptığım sunum sonrasında birlikte birliği kurmaya karar verdik. 2019 yılından bu yana gönüllü çalışmalarımıza ara vermeden devam ediyoruz.

Slow Food Gökova Birliği olarak Leylek Panayırı organizasyonunun paydaşısınız, bize biraz Leylek Panayırı’nı anlatır mısınız?

Akçapınar, Gökova Havzası’nda leylekleri ve leylek yuvaları ile ünlü bir köy. Leylekler mart ayından itibaren Afrika’dan bölgeye ulaşır. Kuluçka-yavrulama ve yavruların uçuş eğitimleri sonrasında ağustos başında tekrar Afrika’ya dönerler. Köyde 50 civarında leylek yuvası var. Bu yıl 37’si dolu idi. Bu sevindirici bir sayı.

Slow Food Gökova Birliği olarak, bu panayır bize öncelikle biyoçeşitliliği koruma, yaban hayatına farkındalık kazandırma ve tarımın önemli elçileri olan leyleklerin özne olması açısından önemli bir konu olarak göründü. Bu yüzden panayıra dahil olduk ve oluyoruz.

Geçtiğimiz yıl, Akçapınar Leylek Panayırı’nın ilki düzenlendi. Bu yıl da 19-20 Temmuz tarihleri arasında aşırı sıcaklara rağmen çok keyifli ve yoğun ilgi gören bir panayır oldu. Akçapınar Muhtarlığı (Şener Baykara) önderliğinde ve köy halkı, köydeki işletmeler, Ula Belediyesi (Başkan Mehmet Caner), Büyükşehir Belediyesi ve Slow Food Gökova Birliği’mizin desteği ile başlatılan bir organizasyon. Bu yıl da aynı şekilde devam ettik. Geçen yıl olduğu gibi bu yıl da Slow Food Gökova Birliği olarak, üreticilere bölgenin ürün ve tasarımlarını........

© Bianet