Türkiye, Rusya’dan S-400 aldı. Bu ABD yaptırımlarına neden oldu. Daha doğrusu bahanelerden biri oldu. Maalesef hükûmetten bir kanat da, muhalefet de, ülkemizin muhafazakârı da, solcusu da, sözde Atatürkçüsü de, bunun ağır maliyet getirdiğini iddia etti. “S-400’den kurtulalım, ABD ile ilişkileri düzeltelim” propagandası yürütüldü. Bazıları da NATO’cu savlarla S-400’den vazgeçirmeye çalıştı. “S-400’ler hurda olacak. Paramız boşa gitti.” söylemleri de bolca yayıldı.

Sözcü Gazetesi’nden Uğur Dündar da bugünkü yazısında benzer şeyler söylüyor. “Alınmaları doğru değildi” diyen Dündar, S-400 nedeniyle F-35’ler için ödediğimiz paranın ve 40 adet F-16’nın verilmemesinin ağır tablo yarattığını söylüyor.

Tabiî sayın Dündar, ABD’nin zorbalığına, Türk milletinin parasına el koymasına edecek lafı yok. Faturayı bize kesiyor, ABD’nin hiç günahı yok. Sen S-400 alırsan, bu bedeli ödersin demeye getiriyor.
S-400’lerin bir silah olmadığını, stratejik bir tercih olduğunu bir tek Aydınlık yazdı.
S-400 bir tehdit saptaması üzerine alındı. Türk milleti artık tehdidin Doğu Akdeniz’den, Suriye’nin kuzeyinden geldiğini görüyordü. Türkiye bu tehditlere karşı kendisini silahlandırmak mecburiyetiyle karşı karşıyaydı. Tehdidin adı, ABD-NATO-İsrail’di. Amaç Suriye’nin kuzeyinde bir İkinci İsrail kurmaktı. İşte S-400’ler bu planlara karşı alındı. ABD'ye teslim olmayan Türkiye'nin kararı oldu. Türkiye’nin güvenlik ihtiyacına yanıt veren S-400’ler aynı zamanda en ekonomik kaynaktı. Çünkü Türkiye, Doğu Akdeniz’de veya güneyinde yenilirse her şeyiyle çöker. Yani buraya sarf edilen kaynaklar en sonunda ekonomiye de hizmet eden kaynaklardır. Çünkü güvenliği olmayan bir ülkede ekonomi de olmaz.

Fakat Türkiye’de Trump’la birlikte Amerikancılık yine hortladı. Hükûmet ve ona yakın basında, Trump umutları,........

© Aydınlık