Araba pazarındaki kasketli dayı misali, ‘Artiz mi, ne artizi…?’ diye sorarak başlayalım;

‘Kültür mü, ne kültürü, kültür ne arar turizmde?’

Kültürle turizm üvey kardeş…

Parayı kazanan Turizm; ukala, hodbin, sıkıya gelmez, aylak adam…

Turgut Uyar’a mı, Sıddık Akbayır’a mı, Antikacı Nevzat’a mı ait tespit edemediğim, ‘Edebiyat karın doyurmaz çay içirir’ sözünden mülhem,

‘Kültür karın doyurmaz çay içirir…’

Kültürü turizmin emrine vererek, gelen turisti etinden, sütünden, yününden faydalanmak hedefiyle bacasız sanayi kabul edince, ortaya çıkan pespaye manzaradan şikâyet hakkımızı kaybettik.

Yeni nesil yetiştirme iddiamız yamalı bohça; coğrafyamızın ortası yerli, milli, muhafazakâr; sahilde oteller, gazinolar, vur patlasın çal oynasın…

Kültürümüzü Turizm Bakanlığı uhdesinde tutmakta ısrar edenler bediiyyattan; güzel sanatlar, estetik, kadim değerlerimizden azade, tarihi eser, gözleme, kilim, çadırdan dem vuruyor.

Kültürü turizmden ayıralım derken biz, dere yatağını iskâna açmanın, denetimleri kifayetsiz yerel yönetimlerin yozlaşmaya müsait personeline bırakmanın, telafisi imkânsız facialara yol açacağını idrak edebilecek insan........

© Akasyam