Bir ayrılık derdi olmalı inanan insanın. Tabiki dünyalık değil çok ötesinde olmalı.. Çoğumuz dünyalık dertlerin acısı ve ayrılıkların üzüntüsü içinde kıvranıp duruyoruz. Bu tuzak dünyalık dertler ve acılar aslında daha büyük bir derde ve acıya perde kesilmiş. Daha ilk sınama durağında çamura batmışız haberimiz yok. Kaybettiklerinize üzülmeyin hitabını unuttuk.. Dünyalık dertlerden geçip öyle bakmak o göze sahib olmak büyük iş..

Varlık da ki dertlerimizin sebebi tevhidi iyi anlayamamaktan kaynaklanıyor. Yunus Emre: “Bunca varlık var iken bitmez gönül darlığı” sözü bunu çok güzel ifade ediyor. Aslında tefekkür edilmesi gereken önemli bir derdimiz var ki oda Hak'tan ayrı olmanın acısı. Çoğu insan ayrılık derdi ve acısı deyince sevdiklerinin kaybından elde edemedikleri şeyleri yahut kavuşamadığı arzuların üzüntüsü sanıyor anlıyor. Maalesef aldanıyor..

Çoğumuzun Hak'dan onun ayrılık acısından haberi yok.. Yahut var da bir türlü sıra oraya gelmiyor. Sonrada ömür vefa etmiyor... Yahut Da öncelik vermede bir hata yapıyoruz.. Elimizdeki kayıpların acısından başka acı yok sanıyoruz. Hakiki acıya yabancı olduk.. Halbuki o acı bu acıyı siliyor hafifletiyor. Dünyalık çekilen acıların ve elemlerin sebebi, o hakiki acıyı o derdi unutmamızdan iktisab. Arif olana bir işaret yeter..

Olgun insan bilir ki, gerçekte ayrılığın acısı Hak'dan ayrı kalmaktır. En büyük acı budur. Yoksa dünyalık ayrılıklarımızın onun yanında sinek kanadı kadar değeri yoktur. Hak'dan ayrı olmanın acısını dert edinen ve çeken insanı şu zamanede bulmak çok zor. Bütün dertlerin ana kaynağı o dertten uzak olmamız yüzünden.

Evet beyler derdinize bir dert daha katmaya hazırlanın..Daha şimdiden bu acıyı hissetmeye ve çekmeye başlamak dan başka çaremiz yok...Zira ben, bütün ziller diyeyim, sen çanlar de farkı yok, hepsi bunun için çalıyor.. Üzerinde tefekkür edilmesi gereken asıl meselemizde budur. Bakışı anlayışı ve görüşü bu safhaya getirmek Allah vergisi bir lutuf.. Yahut böyle........

© Akasyam