Ramazan Bayramı geride kaldı.

Ülkedeki çalkantılı durumun bayram ziyareti için gittiğim her eve sirayet ettiğini gördüm.

Gündem her evde aynıydı.

Ekrem İmamoğlu’nun tutuklanması…

Her alanda olduğu gibi burada da karpuz gibi ikiye bölünmüş durumdayız.

AK Partili eş ve dostlar bu durumu şöyle savunmaya başlamış:

-“Gördün mü hırsızları… Nasıl da çalmışlar… Bir de bunlar AK Parti’ye hırsız diyorlardı. Al işte, bunlar da şimdiden çalmaya başlamış. Bir de kendi kendilerini şikâyet etmişler.”

CHP’li eş dostlar ise bu durum karşısında karşı savunmayı özetle şöyle yapıyor:

-“Adam aday olmasın diye resmen önü kesildi. Bir gün önce diplomasını iptal edip ertesi gün evinden terörist gibi alıyorlar. Ama sağ olsunlar, herkesi zorla CHP’li yaptılar.”

Herkes kendi penceresinden bakıp ağzına ne gelirse söylüyor.

Ancak tehlikeli bir şey sezdim.

Bu kutuplaşma pek çok evde kardeşleri birbirine karşı nefret eder hâle getirmiş.

Hatta bir yakınım şöyle dedi:

“Abimin yüzünü görmemek için artık bayramlarda annemin evine gitmiyorum. Sırf bu siyaset yüzünden bu duruma geldik.”

Siyasilerin eline mikrofon alınca bin düşünüp bir konuşması artık zaruri bir durum hâline gelmiş.

Evler, sokaklar, şehirler tef gibi gerilmiş durumda!

Bu tablo karşısında ben ne düşünüyorum, anlatayım.

Hükümet ‘savaş alanını’ genişletti.

Buna ne gerek vardı demeden edemiyorum.

Muhalefet ise yaşananlardan sonra meydana inen kitleyi ‘bize geliyorlar’ zannına kapıldı sanırım.

Böyle düşünüyorlarsa bence yanılıyorlar.

Sokağa çıkanlar ‘yanlış gördüğüne’ karşı bir duruş göstermek için sokakta.

Durumu iyi okumak........

© Afyon Postası