Zaman ne de hızlı akıp geçiyor.
20 yılı çoktan aşmışız bile.
Yasaklar, gözaltılar, tutsaklıklar, ağır para cezaları, ekran karartma gayretleri derken, bu kısa ömrümüzün neredeyse çeyrek dilimi geçip bitti.
Bu dönemde çok bedeller ödedik.
Ağır kayıplarımız oldu.
Ne yasa ve kurallara, ne de vicdanlara hiç uymayan, acımasızca yaşatılan çok uzun bir yaşam sürecinin adeta alaca karanlığında bir tünelin ucundaki aydınlığı arar gibiyiz.
Bazı çalkantılı dönemlerde kısa aralıklarla da olsa yaşanan griliklerden tam da kurtulduk dediğimizde, içine girilen upuzun yolda nicedir ilerlemeye çalışıyoruz .
Yorulduk mu, yorulduk doğrusu.
Cumhuriyetimizden, demokrasiden, çağdaşlıktan, Atatürk’ün bize bıraktığı eşsiz emanetinden vaz geçmeden doğruları söylemeye, bu uğurda mücadele etmeye devam ederek.
Yıllardır bir kazanım elde edebilmenin gayretiyle demokrasi ışığının sönmemesi için nöbette gibi hissediyoruz kendimizi.
7 ay önce BASIN KONSEYİ heyeti olarak ANITKABİR’deki istirahatgahında ziyaret ettiğimiz aziz ATATÜRK’ümüze şöyle seslenmiştik:
“Bir asır önce, Basın milletin müşterek sesidir. BASIN başlıbaşına bir kuvvet, bir mektep, bir rehberdir. Basın özgürlüğünden doğacak mahzurların giderilme vasıtası yine basın........

© 9 Eylül Gazetesi