Eskiden insanların gölgesi, sadece güneş vurduğunda yere düşen karaltıdan ibaret değildi...
O gölge; ağırlıktı, itibardı, hatırdı...
Bir mahallenin "ağır abisi" sokağın başında göründüğünde, gölgesi kendinden önce etrafa selam verirdi... Esnaf toparlanır, gençler destur çeker, konu komşu o güveni hissederdi.
Şimdilerde bakıyorum da; ne o gölgeler kaldı, ne o gölgenin sahibi ağır abiler, ne de o gölgelerin sığındığı o eski çınarlar...
Geçenlerde; “Arafat Dağı'na Kar Yağar mı” başlığı ile elimizden kaybolup giden eski muhteşem Giresun'u ve bu kayıptan dolayı kendine vazife çıkarmayan yetkilileri yazıp biraz sitem etmiştim…
Fakat ne yazık ki bu yazıya, (bazılarına doğrudan mesaj atmama rağmen) bürokratı, siyasetçisi ve STK temsilcisi dahil hiç kimseden bir tepki gelmedi…
Bu şehrin üç önemli meclisi var: Belediye Meclisi, İl Genel Meclisi ve TSO Meclisi…
Demek ki bu konunun gölgesi bu meclislerden hiçbirine düşmüyor artık!...
Belli ki, elimizden kaybolup giden eski Giresun değerlerinden daha önemli gündemleri var!...
Eğer geçmişin ağır abileri duruyor olsaydı, eminim ki böyle olmazdı… Etrafa umutsuzluk kokusu yayan her mesele, onların zamanında daima en öncelikli mesele sayılırdı…
Ağır abilerin yaşadığı yıllarda, Giresun'un meşhur dik yokuşlarını tırmanırken nefesimiz kesilirdi belki ama, içimizdeki umut asla kesilmezdi…
Bugün, şehirler büyüdü, binalar gökyüzüne uzandı, yollar genişledi... Ama nedense, içimizdeki o daralma bir türlü geçmiyor!
Sosyal........

© Yeşilgiresun