Günün biri Ahmet Kaçar üstadım aramıştı;
-Eline kağıt kalem al Ekmekçi!
Yeni mi yazmıştı, eski bir dörtlüğü müydü, orasını anlayamadımdı. Sormadım da zaten.
Yanmaz yeşerir ateşte şemsi elle tutan dallar
Mızrabı can, teli mekan, sazı petek, sözü ballar
Ölmeyenler ülkesinde edebi baki kalacak
Hünkar Hacı Bektaş Veli, ozan Pir Sultan Abdal'lar.
Defalarca okumuştum. Bu da neydi yahu diye şaşıp kala kala. Yaşamım boyu Hacı Bektaşi Veli'ye, Pir Sultan Abdal'a hayranlıkla bakmış, tırnakları olmaya çalışmış biri oldum.
Meğer Ahmet Kaçar hepisinden yüceymiş.
Bu nasıl bi şiirdi be gardeşim?
***
Günün biri Can Akengin'in Nefes adlı şiirini tatmıştım;
toyken sezdim
ser azadım
meydan gezdim
adım adım
*
o canlar ki
hoş

© Yeşilgiresun