Nedense İzmirli olurlar hepbir.
Gençtir, bakımlıdırlar gayet. Pek alımlı kızlar olarak inmişlerdir Anadolu toprağına. Bacak kadar da olsan anlarsın bir bakışta, erkek çocuğu değil misin, evel Allah? Etkilenmemen elde midir yani?
Beden Eğitimi öğretmeni olarak atanmışlardır, senin ilkokuluna.
Birgün kapısını açıp sınıfın, içeri giriverirler. Alışkın değilsindir, ikinci bir anne gibi bellediğin, melek yürekli ilkokul öğretmeninden gayrısını sınıfta görmeye. Çok garibine gider gelişmeler;
-''Bundan sonra Beden Eğitimi derslerini birlikte işleyecez çocuklar''!!!
Anlayamazsın, ne gereği vardır? Gözün gönlün hep kendi öğretmenini arar, ne yapsa da ısınamazsın bu genç yaşta gurbet ele düşmüş güler yüzlü kızcağıza.
Birkaç hafta sonra, Din Bilgisi derslerine okulda sinir küpü olarak görev yapan Müdür Bey girmeye başlayınca, taşlar yerine az biraz oturacaktır kafanda;
-''Ulan, aslında bedenci fena birine benzemiyo. Dur şuna uyuz olmaktan vazgeçeyim''…
***
Görev aşkıyla yanıp tutuşmaktadır, yeni mezun Beden öğretmeni.
Belki göze girmek için okulunda. Belki alışmak için yeni yaşantısına. Belki de sırf Atatürk kızı olduğundan. Kim bilir?
Daha ilkokul 4'e gidiyor olmanıza bakmaz, öyle bir asılır küreklere. Düz takla, ters takla, amud, kasada yapılan jimnastik hareketleri, basketbol, voleybol, atletizm. Okulun bando takımı da O'ndadır üstelik.
Noluyoruz yahu?
Dersin, sınıfcak olimpiyatlara gidiyoruz,

© Yeşilgiresun