25'imde falandım daha. Bi şiir gördüm, derginin birinde.
''temiz kalan tek yerdir devrim
bütün bir yıl
kirlenen duvarda.
ama görebilmek için
asıldığı çividen indirilmelidir
yaprakları biten takvim.''
Diye başlıyordu.
Nasıl böyle bi şiir yazılır yahu, dedim dedim, vuruldum.
***
Can dostum Nalan'la paylaştım sevincimi derhal.
-''Kız Nalan, hemen atla bi taksiye, olmadı koş, uç, Ortaköy'deyim, yanıma gel. Olağanüstü bi şiir var. Adı Devrim. Görmen lazım''!
-''Biliyorum ben onu. Daha dün okudum. Sunay Akın'ın yeni şiiri. Sana da haber verecektim, unutmuşum. Yaa hatırlasana, falanca edebiyat dergisinde görüp görüp, çok beğeniyordun sen de şiirlerini. O Sunay işte''!
-''Ne diyon gız? Tabii yaa, aynı Sunay yaa, nasıl atladım yaa''?
Dayanamadım. Fotokopisini çektirdim şiirin. Çerçevelettim.
İşyerimin duvarına astım.
***
Bizim Hakan Aygün çıkageldi yanıma bigaç gün sonra.
Çay-may içtik. Sohbet eyledik. Güldük-müldük bol bol, iki zırdeli.
Gördü duvardakini Hakan;
-''Aaa, bu bizim Sunay'ın şiiri diğil........

© Yeşilgiresun