Masmavi bir deniz. Yemyeşil tepeler. Rengarenk çiçekler, cıvıl cıvıl kuşlar ve rüzgârda sallanan ağaçlar.
Şırıl şırıl akan bir dere. Etrafında piknik yapan küçüklü büyüklü mesut aileler. Yükselen kahkahalar, söylenen şarkılar, oynayan çocuklar, kıyıya köşeye çekilenler.
Bir roman ya da şiir kitabı olmalı elindeki, onu böylesine çevresindeki hengameden alıp kendi dünyasının sükunetine çekiveren. Kim bilir artarda dizilmiş satırlarda ne okuyor, alt alta sıralanmış mısralardan ne anlıyor?
Bir romanın sayfaları arasında kaybolmak. Bir roman karakteriyle özdeşlik kurmak. Bir romanın sokaklarında, caddelerinde dolaşmak, evlerinde misafir olmak, kişileriyle arkadaşlık, yarenlik etmek. Bir romandan hareketle kendinle; yaşam, insanlar, tüm bir kâinat arasındaki bağları anlamlandırmaya çalışmak.
Bir romanı roman olmaktan çıkarıp hayatımızın tam ortasına koyan şey de neydi? Nasıl oluyordu da bir roman tüm bildiklerimizi yahut bildiğimiz sandığımız onca şeyi alt üst edebiliyordu?........

© Yeşilgiresun