Türkiye'de siyasi dinamikler ve yasama süreçleri üzerine dile getirdiğimiz endişeler, özellikle son yıllarda demokrasinin işleyişi, yasama sürecinin şeffaflığı ve hukukun üstünlüğü konularında geniş kesimler tarafından paylaşılan kaygılar arasında yer alıyor. Anayasal değişikliklerin ve yasal düzenlemelerin, özellikle de torba yasalar aracılığıyla hızlı ve kapsamlı bir şekilde gerçekleştirilmesi, parlamentonun tartışma ve denetim işlevlerini sınırlayabiliyor. Bu durum, demokratik katılım ve çoğulculuğun önündeki engelleri artırabilir ve yürütmenin gücünü daha da pekiştirebilir.

“Etki ajanlığı” veya benzeri kavramlar altında gerçekleştirilmeye çalışılan düzenlemelerin, muhalif sesleri susturma riski taşıdığı, ifade özgürlüğü ve yargı bağımsızlığı üzerinde baskı oluşturabileceği endişeleri de var. 15 Temmuz sonrası dönemde, Türkiye'de güvenlik ve terörle mücadele adı altında alınan bazı önlemlerin, siyasi muhalefeti hedef alabilecek şekilde genişletildiği ve bunun siyasi rekabeti sınırlandırdığı yönünde yaşadıklarımızı görmezden gelemeyiz.

Bu tür gelişmeler, demokratik standartlar ve uluslararası insan hakları normları açısından kaygı verici olabiliyor. Hukukun üstünlüğünün, ifade özgürlüğünün ve demokratik katılımın korunması; her demokratik toplumun temel taşıdır. Bu bağlamda, yasama sürecinin şeffaflığı, hukuki düzenlemelerin etraflıca tartışılması ve geniş katılımla şekillendirilmesi önem taşır. Demokratik mekanizmaların güçlendirilmesi ve toplumsal uzlaşının sağlanması, bu tür endişelerin üstesinden gelinmesinde kritik öneme sahiptir.

Rejimi kökünden değiştiren Cumhur İttifakı (gündemi bir türlü ekonomiye getirmeyen), şimdi anayasayı değiştirmeye odaklandı!

TBMM’nin 2002’den bu yana üyesi olan milletvekilleri, özellikle AK PARTİ grubundaki milletvekillerinin........

© Yeniçağ