Futboldaki kirlenme sadece sahanın değil, toplum vicdanının meselesidir. Kolay para arzusu büyüdükçe, gerçekten temiz kalanların da zan altında kalacağı bir dünyaya doğru gidiyoruz.

Futbol...
Kimi için tutku, kimi için geçim, kimi için sadece bir eğlence. Ama aslında hepimiz için bir ayna. Toplumun duygularını, değerlerini, bazen öfkesini, bazen umutlarını en çıplak hâliyle gösteren bir alan.
O aynaya son günlerde baktığımızda ise gördüğümüz şey artık sadece oyun değil. Çünkü o aynanın bu kez üzerinde kir var.

Türkiye Futbol Federasyonu’nun açıkladığı bahis skandalı, yalnızca birkaç hakemin suçu değil; çok daha derin bir çürümenin dışa vurumu. Federasyon Başkanı’nın sözleri hâlâ kulaklarımızda: “371 hakemin bahis hesabı var, 152’si aktif olarak oynuyor.”
Peki ya oynamayanlar?
Ya sadece “adı çıkmayanlar”?
Ya da – belki de en ürkütücüsü – kendi adına değil, akrabasının ya da arkadaşının adına hesap açacak kadar akıllı olanlar?

O zaman sormalı: Gerçek temizlik nedir? Bahis hesabı olmamak mı, yoksa bahsin mantığına direnebilmek mi?

Futbol, milyonların seyrettiği bir oyun. Ama artık yalnızca topun peşinde koşulan bir alan değil; paranın ve çıkarın da en çok döndüğü sahalardan biri. Skorlar kadar bahis oranlarının konuşulduğu, emeğin yerine kazanç planlarının geçtiği bir düzende, adil oyun diye bir şey kalabilir mi?
Ve asıl tehlike şu değil mi: Herkesin kirli olabileceğine inanılan bir dünyada, gerçekten temiz kalanlar da zan altında kalmıyor mu?

Kirlenme, bazen bulaşmadan da gerçekleşir. Çünkü güven biterse, masumiyet de kendini savunamaz hâle gelir.
Bugün bir hakemin üzerine leke düşüyorsa, yarın bir doktorun, bir öğretmenin, bir gazetecinin, bir siyasetçinin de düşebilir. Çünkü mesele bahis değil, bahsin zihniyeti.

Artık hiçbir şeyin “değeri” kalmadı, sadece “karşılığı” var.
Paranın karşısında kaybolan değerlerimizin bilançosunu kim çıkaracak?

Kolay para, artık sadece kumarın, borsanın ya........

© Yeniçağ