İsrail Başbakanı Netanyahu, Türk Cumhurbaşkanı Erdoğan’a hitaben “Kudüs bizimdir” deyince Türkiye’de tepeden aşağıya hiyerarşik nizam içinde ‘milli öfke’ ateşlendi. Erdoğan-Netanyahu söz düellosu, Katar’da Hamas yöneticilerini hedef alan İsrail askeri operasyonundan bu yana tırmanış halinde.

Kudüs atışmasına paralel olarak iki devlet arasındaki gerilimin de yükseldiği ve askeri sonuçları olabileceği yolunda ciddi bir kaygı söz konusu. Erdoğan, Batı kamuoyunda nihayet meşruluk kazanmaya başlayan İsrail eleştirilerinden aldığı cesaretle retoriğini keskinleştirirken Netanyahu, geri adım yerine Ankara’nın restini görüyor.

Türk resmi söylemi, İsrail’in Gazze’de sürdürdüğü katliamı vurgulayarak Doğu’nun İslami hassasiyetleriyle Batı’nın hümanist vicdanına birlikte hitap ediyor. Erdoğan, İsrail’le başlıca anlaşmazlık nedeni olarak Filistin davasını gösteriyor. Katar’daki Arap Ligi toplantısında, “Filistin devleti vücut buluncaya kadar mücadele” sloganı atarken İsrail’i dünya kamuoyunda artarak kabul gören iki devletli çözümün önünde başlıca engel olarak gösteriyor.

Yarı-resmi Türk popüler söylemiyse, İsrail’le gerçek çatışma konusunu ifade bakımından biraz daha dürüst görünüyor. AKP-MHP taraftarı ya da karşıtı, sağcı ve solcu, İslamcı ve laikçi medya kurum ve şahsiyetlerinin tamamı, aylardır İsrail’in Türkiye’yi işgal ya da parçalama yolunda bir amacı olduğunu vazediyorlar. İsrail’in Tevrat’ın emri gereğince Türkiye’den toprak talep ettiği, ABD’yle birlikte Büyük Kürdistan’ı kuracağı ya da Suriye’yi parçalayacağı gibi değişen dozda iddiaları daha yüksek sesle dile getiriyorlar.

Suriye sahasında gerilim

Bu söylem, semptomatik niteliği bir yana, Suriye coğrafyasında ortaya çıkan nesnel bir durumla örtüşmesi nedeniyle daha dürüst ve gerçekçi. Şöyle ki, Esad rejimi devrildiğinden beri, Türkiye ve İsrail arasında bir tampon ülke olarak Suriye’nin yokluğu hissedilmeye başladı. Türkiye ve İsrail ilk kez birbiriyle doğrudan temas eden iki komşu devlet........

© Yeni Yaşam