Sırrı Süreyya Önder’in 3 Mayıs günü aramızdan ayrılışı toplumun geniş kesimlerinde büyük üzüntüye yol açtı. Günlerdir onu şahsen tanıyan ve tanımayan sayısız insan onunla kurdukları bağı, beraber geçirdikleri anları paylaşıyor. Sırrı Süreyya Önder’in, farklı insan grupları için taşıdığı anlamlar çok çeşitlidir; benim için de durum farklı değil. Gezi direnişi, LGBT mücadelesine verdiği değer ve destek, Kürt özgürlük mücadelesine olan katılımı ve Kürtlere içten dostluğu; ayrıca toplumsal sorunlara duyarlı bir sinemacı olması, onu önemli ve dikkat çekici bir figür kılan unsurlardan.

2006’da çektiği Beynelmilel’i sanıyorum on beş yıl kadar önce, o zamanlar DVD kiralanan dükkânlardan birinden alıp izlemiştim. Henüz bir şeyleri yavaş yavaş anlamlandırmaya başladığım yaşlardaydım. Birkaç gün önce, çok yönlü kişiliği ve farklılıkları kucaklayan duruşunun izlerini filmin birçok karesinde görerek, Önder’i yeniden anmak istedim.

Bu yazı, Sırrı Süreyya’nın yaşamı, fikirleri ya da politik duruşu üzerine değil; Türkiye sinemasına kazandırdığı Beynelmilel’e odaklanmayı amaçlıyor.

Baharı Karşılayan Enternasyonal

Enternasyonal anlamına gelen Beynelmilel Sırrı Süreyya Önder’in 2006 yılında yazıp yönettiği 12 Eylül darbesinin etkilerini Adıyaman’ın bir kasabasında olup bitenler üzerinden anlattığı filmidir. Film darbeden iki yıl sonra, 1982 yılında geçmektedir.

İki temel aksa sahip filmin konusuna kısaca bakalım. Düğünlerde ve özel etkinliklerde çalgıcılık yaparak geçimlerini sürdüren Abuzer ve amatör müzik grubu, askeri yönetim tarafından belediye bandosuna alınır. Pek gönüllü olmayarak, görece zorunluluk sebebiyle kendilerini askeri formalar içinde bulan ekipten, kısa bir süre sonra şehri ziyaret edecek askeri konseyin karşılanma törenleri için çağdaş ve modern eserler hazırlamaları istenir. Hem makam farklılığı, hem de nota bilmemeleri onları zorlayacaksa da, bir yolunu bulacaklardır. Aksın ikinci kısmında ise........

© Yeni Yaşam