Hindistan ve Pakistan arasındaki gerilim, 1947’de Hindistan’ın bölünmesiyle başlayan ve Keşmir sorunu etrafında şekillenen tarihsel bir çekişmenin devamı. Ancak 23 Nisan 2025’te, Hindistan kontrolündeki Cammu ve Keşmir’deki Baisaran Vadisi’nde gerçekleşen ve çoğunluğu Hindu turist olmak üzere, 27 kişinin öldüğü saldırı, yeni gerilimi tetikledi.

Direniş Cephesi (TRF) önce saldırıyı üstlenirken sis perdesi kalkmış değil. Hindistan, Pakistan’ı saldırının destekçisi olmakla suçladı. Pakistan ise bu iddiaları reddetti ve bir savaş hilesine dikkat çekerek, saldırının “sahte bayrak” operasyonu olabileceğini belirtti. Ancak saldırı, iki nükleer gücü bir kez daha savaşın eşiğine getirmiş görünüyor.

Elbette gerilimin tarihsel arka planı var. Ancak gelişmeleri emperyal güçlerin hesaplarından, bölgesel güç dengelerinin yeniden dizaynından ve savaş sanayisinin hesaplarından bağımsız düşünmek olası değil. Güncel krizin nedenlerini, iç, bölgesel ve küresel faktörlerde aramak gerek. Özellikle ABD ve Çin ile Rusya gibi küresel güçlerin rolü olası bir yeni hakimiyet savaşının dinamiklerine işaret ediyor.

Keşmir sorunu, artan diplomatik ve askeri gerilim, bölgesel ve küresel etkenler

Keşmir, 1947’deki Hindistan-Pakistan bölünmesinden bu yana iki ülke arasında temel anlaşmazlık konusu oldu. Hindistan’ın 2019’da Keşmir’in özel statüsünü kaldırması, bölgedeki gerilimi artırmıştı.

23 Nisan saldırısından sonra Hindistan, Pakistanlı diplomatları sınır dışı etti, vize hizmetlerini iptal etti, sınırları kapattı ve İndus Suları Anlaşması’nı askıya alarak su paylaşımını bir baskı aracı olarak kullanmaya başladı. Pakistan, bu hamlelere misilleme tehdidiyle yanıt verdi.

7 Mayıs 2025’te Hindistan’ın Pakistan’daki hedeflere yönelik hava saldırıları ise çatışmayı yoğunlaştırdı. Bu durum aynı zamanda nükleer riski gündeme getirmiş oldu. Her iki ülkenin nükleer silahlara sahip olması, gerilimin bölgesel ve........

© Yeni Yaşam