Ödev gibi bir hayatın orta yerinde kalakaldık. Meczup bir tarih, çılgın bir döngü, sürükledi, sürükledi ve buraya getirdi. Herkesin bir başına yapacağı bir şey, uzayıp bu meşhur günlere geldi. Beklenen gelmedi, beklenmeyen kapıya dayandı.

Biz her şeyin ortasında, birilerinin arasında, bir çemberde gidip gelerek vazgeçmelere çalıştık. Sabır ve sır yan yana bize bir pusula oldu. Belki rotasız, belki de yanlış. Her şeyin ucu bir kaybolmaya varmak olduktan sonra, yeraltı ya da feza; çünkü burası dünya.

Zahmetleri şımarık özlemlere feda ederek geçen günlerin sonu, hiçbir yeri aramıyor. Birine kavuşmak ya da vuslat değil, sığınmak da uzak. İnsan bir gün kendinden çıkar ve döneceği yolu bulmaya ömrünü adar.

Bir efsane başlatıp tarihin sayfalarını karıştırarak bir hiza verelim yaşama, bir reçete de olur. Dünya hasta, insan yasta bir çağda, dermanlar ve şifalar birer tabela ve kayıp birer yön. Kehanetler yankılandı, dağlardan ve denizlerden sonra yıldızlara ve güneşe yansıdı. Keşifler yetişmeli, keşmekeş........

© Yeni Yaşam