Güncel anlamda toplumsal hareketin kendi çıkarları doğrultusunda küresel düzeyde her bakımdan dayanışmalarını yaratacak bir ilişki, ittifak ve örgütlenmeye ihtiyaç vardır. Yeni Enternasyonal ihtiyacı, Kürdistan Devrimi’nin bir bölge ve dünya devrimi haline gelmesi, onu hedeflemesi biçiminde kendini ortaya koymaktadır

Afşin Aybar

Önder APO, Barış ve Demokratik Toplum sürecinin en temel görevlerinden biri olarak yeni Enternasyonal’in toplanması gerektiğini belirtti. Bunu da Komünal Enternasyonal olarak tanımladı. Bunun niteliği ve dayanacağı zemine geçmeden önce sosyalist hareket tarihinde bugüne kadar geliştirilen Enternasyonal örgütlenmelere bakmak iyi olacaktır.

Sosyalist hareketlerde yerel ve enternasyonal gelişme her zaman birlikte ve iç içe yaşanmıştır. Avrupa’da yaşanan 1848 devrimleri düşünsel, eylemsel ve örgütsel planda sosyalist harekette önemli bir gelişmeye yol açmıştır. 1848 yılı içerisinde yayınlanan Komünist Manifesto, sosyalist düşünce içerisindeki arayış ve tartışmalara derinlik kazandırmıştır. Bu düşünsel tartışmalar neticesinde 1864 yılında Londra’da gerçekleştirilen toplantı ile Enternasyonal kurulmuştur. Bu Birinci Enternasyonal, Komünist Liga (Komünistler Ligi) adıyla Sosyalist Harekete bir örgütsel yapı kazandırmıştır. Temel amacı, ülke sınırları ile parçalanmış, ortak çıkara sahip işçi sınıfının karşı karşıya olduğu sorunların tartışıldığı bir platform olmak, farklı ülkelerden sosyalist hareketler arasındaki eşgüdümü sağlamaktı. Başlangıçta farklı akımları barındırıyor olsa da 1872 yılında Lahey kongresinde Bakunin’in Marx’ın fikirlerini otoriter olarak değerlendirmesiyle başlayan gruplar arasındaki tartışmanın sonunda anarşistler dışlanmış ve kongreden ayrılmışlardır. Bu durum enternasyonal içerisinde ilk ciddi bölünmeye yol açmıştır. 1871 Paris Komünü’nün ortaya çıkardığı tecrübe ve birikim tartışmalara yeni bir boyut kazandırmıştır. İhtilalci sosyalizm ve evrimci yöntemler konusunda tartışmaların derinleştiği bir dönemde 1876 yılında birinci enternasyonal kendini feshetmiştir.

Kapitalist sistemin giderek tümden hakimiyet sağlaması ve dünya egemenliğini kendi içinde yeniden paylaşmak üzere iç çelişki ve çatışmalarının derinleşmesiyle paralel ilerleyen militaristleşme süreci, 19. yüzyılın ortalarında Avrupa koşullarında şekillenmiş olan sosyalist hareketin enternasyonal ilişki düzeyinin yeniden ele alınmasını gerekli kılmıştır. Uluslararası sosyalizm mücadelesini yürütmek amacıyla 1889 yılında birinci Enternasyonal’in görüşlerine........

© Yeni Yaşam