Tarih mahallesinin en dolambaçlı sokaklarındayız. Ama öyle cumbalarından çiçekler sarkan evlerin dizildiği Sultanahmet sokaklarında değil, Ankara’nın Çinçin’i yahut İstanbul’un Karabayır’ı gibi karmaşanın şekillendirdiği sokaklar.

Çoklarının soluğu caddeye çıkamadan çok önce bu sokakların tekinsizliğinde tükenecek. Racon bilenler, zekasıyla kuvvetini denkleyenler başka…

Bir de ilginç şekilde tarihin en gülünç anlarındayız. Ya sosyologların

bunalım toplumu

olarak adlandırdığı insanlık, artık akıllılıkla delilik arasındaki ince çizginin öbür tarafına geçti. Yahut hakikaten şaşırtılmak talebi logaritmik büyüyor. Herkes kapitalizm bizi şaşırtadursun, sahneye çıkanlar David Copperfield-vari hünerler sergilesin istiyor.

Bugün ya susmalı yahut konuşmalı. Ya yazmalı yahut öylece durmalı.

Konuşma iradesi gösterenler geleceği şekillendirmek amacıyla konuşmalı. Geleceği şekillendirebilecek deha veya kudrete sahiplerse… Yazma iradesi gösterenler geleceği ellerine alabileceklerse yazmalı.

Yoksa her söz boş, her yazı değersiz…

Bu öyle alelade bir zaman değil.

Bu ifadelerden herkesin payına bir şeyler düşer.

Siyasete atılanlar geleceği yoğurmak için atılmalı, biraz da biz koltukta oturalım düşüncesiyle değil. Ticarete girenler katma değeri ençoklamak için girmeli, biraz da biz kâr edelim hırsıyla değil. Sanata edebiyata tutulanlar kendi değerlerini yüceltmek için tutulmalı, batının şunun bunun değerlerini içselleştirdiğini göstermek için değil. Meslek edinmek isteyenler hangi vizyona hizmet edeceğini önden çalışıp planlamalı.

Bugünden itibaren........

© Yeni Şafak