Kiracısının 6 yaşındaki kızına en büyük hayalin ne diye sorduğunda okula o sene başlayacak olan küçük kız hiç düşünmeden “En büyük hayalim evimizin olması” cevabını vermiş.

Evde o yaşta çocukların hayali, anne babaların hayalidir.

Anne baba evde ne konuşuyorsa çocuklar da onu öğrenir, ne istiyorsa onu ister, neyi beğeniyorsa onu beğenir.

İhtiyar ev sahibinin kız çocuğundan aldığı bu cevap onun kiracılara olan bakışını etkilemiş.

Mahallede en ucuz kiralık ev hep onun olmuş.

Geçen yıl vefat eden işe yarayan adamın hanımı bugün ondan kalan dul maaşıyla geçiniyor.

Bir de bir tane kiracısından gelen gelirle yaşıyor.

-“Kira ne kadar alıyorsun” diye sordum.

-“Bin 500 lira” dedi.

-“Şehrin ortasındaki müstakil bahçeli ev için çok ucuz değil mi” dedim.

-“Yoo o da işsiz, emekli maaşıyla geçiniyor” dedi.

Geçen yıl bin liraymış kira bedeli.

Kiracısı üst katta oturan ev sahibine geçen ay gelmiş, “Annecim kirayı enflasyon oranında artırsam olur mu” demiş.

O da “Olur oğlum sen kendini sıkma” demiş.

Bin liralık kira bedeli bin 500 lira olmuş.

Kiracı ev sahibine anne, ev sahibi de kiracısına oğlum diye hitap ediyor.

**

Şimdi ev sahibi kiracı ilişkisi belki de en kötü dönemini yaşıyor.

Kiracı bu parayı verebilir mi, evimin kira değeri gerçekte ne kadardır.

Haksızlık yapmayayım gibi soruların rafa kalktığı bir dönem.

Gözünü para hırsı kör etmiş emlakçıların da azdırdığı kira fiyatları ödenebilir........

© Yeni Şafak