Dışişleri Bakanı Hakan Fidan dedi ki: “Türkiye ve Avrupa, Sarkozy öncesi çizgiye dönmeli.” Fidan’ın sözleri şu gerçeğe dayanıyor: “Sarkozy dönemine kadar, Almanya ve Fransa’nın siyasi liderleri, Türkiye’nin AB üyeliğini stratejik bir adım olarak gördü.” Ama sonra iş değişti. Üstelik sadece Türkiye-AB ilişkileri bağlamında değil.

Karşımızda stratejik öngörü yeteneğini, (Merkel’den sonra) lider çıkarma kapasitesini kaybetmiş, diplomasinin d’sini bilmeyen, yükselen ırkçılığın kayığına binmiş, nobran bir AB (Fransa-Almanya) var. Ekonomik güç büyük ama başı kesilmiş tavuk gibiler. Rusya’nın Ukrayna saldırısı kimyalarını bozdu. Yeni arayışlara girdiler.

Türkiye ile de farklı bir ilişki kurmak istiyorlar.

Ancak alışkanlıklarından da kopamıyorlar. Züccaciye dükkânına giren fil gibiler. Özellikle Suriye konusunda.

SURİYE’DEKİ SATRANÇ TAHTASI

Bakınız…

Suriye’de müthiş bir satranç oynanıyor.

Bu diplomasi trafiğinin birbiriyle ilintili iki amacı var.

Bir

. Şam’ın uluslararası meşruiyetinin sağlanması, jeopolitik konumlanma.

İki

. Suriye’nin siyasi ve ekonomik inşası. Bu kapsamda sağlanacak dış destek.

Ankara, Şam yönetiminin meşruiyetinin kabul edilmesi (dolayısıyla yaptırımların kalkması) için her platformu kullanıyor. Suriye konusunda kritik nokta,

Arap/Körfez ülkelerinin yeni Şam’dan ürkmemesiydi.

Ankara böyle bir sonucun oluşmaması için dikkatli davrandı. Önce Doha, ardından Ürdün’de Arap ülkeleriyle bir araya gelerek onlara Suriye’de istikrar için güçlü mesajlar verdi. Hatta

Dışişleri Bakanı Fidan’ın

Şam ziyareti öncesinde Arap ülkelerine “Önce Şam’a siz gidin” teklifi yapıldığı bile konuşuluyor.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın

Kahire’de katıldığı D-8 toplantısı ise Mısır’ın kaygılarını gidermek için oldukça önemliydi.........

© Yeni Şafak