Strateji ve taktik arasındaki en temel fark, ilkinin uzun süreli ve makro bir çerçeve üzerinden belirlenmesidir. Taktik ise, belirlenen strateji doğrultusunda, süreç içerisinde nasıl bir yol haritasına sahip olunacağı ve bu yolun nasıl yürüneceğine dair atılan mikro adımlardır. Her bir aşamada, stratejiye göre belirli taktiksel adımlar atılır ve her yeni durumda bu adımlar revize edilebilir. Savaş ve askeri literatür üzerinden sıklıkla karşılaşılan bu ayrımı, politik arenaya sağlıklı biçimde aktaran ve temelleri iyi atılmış stratejilerle hareket eden örgüt ve partiler, siyasi tarihte başarılı örnekler olarak kendilerine yer bulmuşlardır.

Sadece Türkiye siyaseti değil küre siyaseti açısından da önemli bir örnek olarak AK Parti’nin, yirmi yılı aşkın süre iktidarda kalması hiç kuşkusuz ciddi bir stratejiye sahip olması ile izah edilebilir. 2001 yılında kurulan ve ertesi yıl girdiği seçimlerde birinci parti olarak iktidara gelen ve söz konusu iktidarı bugüne değin kesintisiz bir biçimde sürdürerek hakim parti (dominant party) konumunu tahkim eden AK Parti, iktidarının hemen her döneminde farklı taktiklerle seçmen davranışını etkileyebilecek bir strateji izlemiş ve iktidarda kalmayı başarmıştır.

Erdoğan liderliğinin ciddi katkıları ile şekillenen bu strateji, ideolojik düzlemde katı ve doktriner bir çizgi yerine daha kapsayıcı ve esnek bir siyaset kodu geliştirmiş ve bu kodu, hem iç hem de dış politikadaki değişimlere göre değiştirebilmiştir. Bu nedenle, muhafazakarlık ve demokrasi kavramları üzerine bina edilerek farklı toplumsal kesimler için hemen her dönemde bir cazibe merkezi olma iddiasını sürdüren AK Parti’nin temel başarısı, dönem okuması yapabilmek ve her döneme özgü yeni davranış kodları geliştirebilmektir. Ekonomik kalkınma ve toplumsal refahı önceleyerek merkez-çevre ilişkilerini........

© Yeni Şafak