Osmanlı İmparatorluğu’nun Filistin’deki 401 yıllık uzun yönetimi boyunca, bazı eşraf aileleri öne çıkmıştı. Bu ailelerden bir kısmı, 1516’nın sonunda başlayan Osmanlı hâkimiyeti sırasında Filistin’de zaten mevcut olduğu gibi, bir kısmı da zaman içinde etkinlik kazanmıştı:

Hanım sahabî Ümmü Umâre Nuseybe binti Ka’b’ın soyundan gelen ve 638’de Hz. Ömer tarafından Kudüs’teki Kıyâme Kilisesi’nin anahtarı kendilerine teslim edilen Nuseybeler… Salahaddîn Eyyûbî 1187’de Kudüs’ü Haçlılardan temizledikten sonra Kıyâme Kilisesi’ni açıp kapatma işinde Nuseybelere yardımcı tayin edilen Cûdeler… Salahaddîn’in maiyetinde Kudüs’e yerleşen, ordunun bayraktarlığını üstlenen ve bilahare ulemâ sınıfına çok sayıda mensup yetiştirmekle ünlenen Fas kökenli Alemîler… Meşhur sahabî Hâlid bin Velîd’in soyundan gelen ve Eyyûbîler döneminden itibaren Kudüs’ün ilmî hayatında sürekli başrollerde yer alan, 1900’de Osmanlı İmparatorluğu’nun ilk özel kütüphanelerinden birini Kudüs’te tesis eden Hâlidîler… 1400’lü yılların sonunda Mısır’dan Filistin’e göç eden Türkmen (veya Kürt) kökenli Naşâşîbîler… Kendilerini Hz. Peygamber’in torunu Hz. Hüseyin’e nispet eden ve mensupları 15’inci yüzyıldan itibaren Kudüs’ün ilmî ve siyasî bürokrasisinde üst düzey görevlerde bulunan Hüseynîler… Nablus ve çevresinin ticaretini elinde tutan Arabistan kökenli Tûkânlar… Kanûnî Sultan........

© Yeni Şafak