Rusya, kendi resmî ifâdesi mucibince Ukrayna’ya karşı bir “operasyon” başlatacağını beyân ettiği günlerde herkes, Ukrayna’nın çok kolay bir lokma olduğunu, “operasyonun” uzun bir zaman devam etmeyeceğini, en fazla bir hafta içinde tamamlanacağını düşündü. Çok yakın bir mâzide, Kırım’ı da bu şekilde, bir Yıldırım Operasyonu ile ele geçirmemiş miydi?

Putin operasyonun gâyesini, Ukrayna’nın,

Rus azınlığın yaşadığı Donetsk ve Luhansk topraklarının kurtarılması, Sağ Sektör, Azov Taburları vb neonazi unsurlardan temizlenmesi, Ukrayna’nın NATO üyeliğine kesinkes mâni olmak gibi

bir dizi kalemde toplamıştı. Savaş çok cepheli olarak başladı. Bunlardan en kuvvetli olanı, kuzeyde, istikâmetini doğrudan Kiev’e veren cephe idi. Bu çok cepheli savaşta Rus ordusunun teklediğini tâkip ettik. Ukrayna direnişi beklenenden sert çıkmıştı. Âni bir kararla, Rusya açtığı pek çok cepheyi kapattı. Harkiv gibi ele geçirdiği lâkin elinde tutmakta zorlandığı yerleri terk etti. Tekmil kuvvetlerini doğuya, Donbas bölgesine yığdı. Azak Denizi civârındaki Mariupol gibi çok kritik ehemmiyeti hâiz bir merkezi ele geçirmeye muvaffak oldu.

Rusya’nın, ilk iki senede , arkasına hatırı sayılır bir Batı (NATO) desteği almış olan Ukrayna ile başabaş ve ne zaman biteceği belli olmayan konvansiyonel bir savaşa tutuşması tekmil tahminleri alt üst etti. Pek çok yorumcu bu hâli

Rusya’nın müesseselerinin çürümüşlüğü

ile izah ettiğine şâhit olduk. Ordu da buna dâhildi. Bu yorumlar işi , Ukrayna’nın, savaşın ikinci senesinde , kış biter bitmez başlatacağını ilân ettiği karşı taarruzun Rusya’nın mağlûbiyeti ve Ukrayna topraklarının kurtarılmasıyla ile neticeleneceğini iddia etmeye kadar ilerlettiler. Ama öyle olmadı. Rusya karşı taaruzu püskürttü. Bununla da kalmadı; ağır ve parça parça ilerlemesine devâm etti.

Bugün itibârıyla ,Rusya ,Ukrayna’nın topraklarının ’sini kontrol eder hâle geldi.

Rusya’nın ödediği bedeller düşünüldüğünde bu zaferin şâibeli hâle geldiğini ileri sürenler haksız da sayılmaz. O hâlde sorulan soruları elden........

© Yeni Şafak