“6.0” ifadesini duyan pek çok kişinin aklına ilk olarak Fenerbahçe’nin 6 Kasım’da Galatasaray karşısında aldığı tarihi galibiyet geliyor olabilir. En azından bir Fenerli olarak, ‘Bir Teselli Ver’ şarkısı eşliğinde içimden geçirmeden edemiyorum. Ama bugün 6.0, bir zaferin değil; ekonomik bir tıkanmanın kalıcı çözüm yoluna işaret ediyor. İki yılı aşkın süredir uygulanan programın, dönemsel krizlerin ötesine geçerek döviz-enflasyon-faiz ekseninde daha derin ve kalıcı bir sarmal oluşturduğuna bir kez daha tanıklık ediyoruz. Merkez Bankası’nın faiz toplantısı yaklaştıkça, bu sarmalın etrafımızı nasıl giderek daha sıkı sardığını açıkça görebiliyoruz. Enflasyon ile politika faizi arasındaki makas buradan Erzurum’a yol alacak kadar açılmış, aylık enflasyon ise Yalova kadar küçülmüşken; döviz atağı korkusuyla cesur bir karar veremeyen bir iradenin şekillendiğini daha sık görmeye başlayacağız gibi görünüyor.

Yüksek enflasyon süreçlerinden döviz kurundaki kırılganlığa, yatırımcı güvenindeki azalmadan gelir dağılımındaki uçurumun derinleşmesine, işgücü piyasalarındaki verimsizlikten beklentilerin bozulmasına kadar nefesimizi kesen tüm bu sorunlar, mevcut ekonomik modelin ya işlemediğini ya da işliyorsa da vura vura, yıka yıka işlediğini açıkça ortaya koyuyor. Toplumsal güven duygusunu zayıflama ihtimali, geleceğe dair umutların sarsılması, ekonomik meselenin teknik bir mesele olmaktan çıkıp siyasal ve sosyal bir mesele haline geldiğini kanıtlıyor. Son dönemlerde yapılan araştırmalar da savunma sanayii ve bölgesel ilişkiler gibi alanlarda var olan toplumsal desteğin mevzu bahis ekonomi olunca azaldığına işaret ediyor. Üstelik bu durum sadece bir memnuniyetsizliği değil derin, yapısal ve psikolojik bir dönüşümü de yansıtıyor.

MAKRO İMAJ, MİKRO GERÇEKLİK

Dış politikada sahip olunan kredibilite siyasal rekabette kısa vadeli avantajlar sunuyor gibi görünse de bu alanının sınırlı etki kapasitesi iç ekonomik politikadaki........

© Yeni Şafak