Giambattista Vico, hukuk öğrenimi görmesine rağmen, felsefeye ve tarihe yönelerek, “modern tarih felsefesinin temellerini atan düşünür” olma vasfını kazanmıştır.

Yeni Bilim’inde (Trc.: Sema Önal, DoğuBatı), insanlığa dair ilk tabiatı: tanrılar, kahramanlar ve insanlar olarak üçe ayıran Vico, tarihi de: Doğal Durum / Tanrılar; Kahramanlar / Barbarlar ve İnsanlar dönemi olarak yine üçe ayırmıştır.

Tarihi döngüsel olarak konumlandıran Vico, insanlık hayatının / tarihinin rastlantısal olmadığını, bilakis belli yasalarla göre işlediğini ve son tahlilde insanlık tarihinin insanlar tarafından oluşturulduğunu belirtmiş ve böylece tarihsel pozitivizmin temellerini atmıştır. Bu yanıyla İbn Haldun’dan etkilendiği anlaşılan Vico’nun Rousseau, Herder, Hegel ve Marks’ı.. da etkilediği söylenir.

Nasipse bu etkilenme ve etkileme konusunu ayrıca yazmaya niyet ederek, esas konumuz barbarlık terimi üstünden Vico’nun –kendisinden öncekilerle sonrakiler arasında köprü işlevi gören– düşüncelerine ana hatlarıyla bakalım.

Vico, Aquinas’ın düşünsel mirasını üstlenerek son tahlilde barbarlık teriminde topladığı yerlilik, yabanlık, “tabiatları gereği” cahillik, bilgisizlik, korkaklık, ahmalık nitelemelerinden hareketle Yahudi-Hıristiyanların üstünlüğüne, diğer din mensuplarının ve dolayısıyla Batı’nın dışında kalan tüm halkların sömürülebileceğine hükmeden Vitoria’dan temel düşüncelerdeki yani Hıristiyanlık inanışındaki ortaklığına rağmen kendi düşüncelerini tarihsel pozitivizm esasında dünyevileştirerek yeniden harmanlamasıyla ondan ayrılır.........

© Yeni Şafak