Ortada kesinleşmiş bir mahkeme kararı yok. Elbette masumiyet karinesi her sanık için geçerli. İspat edilene kadar sadece iddialar üzerinden bakmak mecburi.

Masumiyetin bir de müzesi var. Pek alakalı gibi görünmese de insan belirtmek ihtiyacı duyuyor.

Kesin olan bir şey var ki ülkenin vakti ve enerjisi çalınıyor şu günlerde. Bunun için mahkeme kararı gerekmez. Açıkça görülüyor.

Daha öncesinde epeyce nakdi çalınmış. Arada, milletin umudunun hüpletildiğini de unutmayalım.

İster istemez akla bir soru takılıyor. Bunlar mı ülkeyi yönetmeye talip?

Osman Cemal’in çok sevdiği obaları bile yönetemeyecek adamlardaki bu cesaret, bir dakikalık alkışı hak ediyor. Sadece o kadar. Fazlası fazla.

İmamoğlu’nun soruların çoğuna “Bu soruları muhatap almıyorum” diye cevap verdiğinden bahsedildi.

Buna inanmak zor.

Muhatap diyemez ki. Ancak “muhattap” diyebilir.

Bu ülke, böyle pespayelik görmedi bugüne kadar. Ve bu derece pervasızlık ne duyuldu ne işlendi.

Görünen o ki bir günü bile boş........

© Yeni Şafak