Son bir yıldır Avrupa’nın ekonomik durumu hakkında pek çok yazı kaleme aldık. Temel fikrimiz iki konu üzerindeydi birincisi Avrupa’lı şirketlerin yaşlanan sahiplik, kadro ve gerileyen motivasyonları gibi sebeplerden dolayı kapanma veya el değiştirme sürecinde olduğu diğeri ise Avrupa Birliği’nin siyasi ve ekonomik olarak kendini en az elli yıl genç gösteren aynada görme çabasının getirdiği stratejik körlüktü.

Bu nedenle Türk şirketlerine ufuk açmak adına birçok makale kaleme aldık. Avrupalı şirketlerin -bilhassa Almanya’da, teknik bilgi, birikimi, marka imajı ve iş bağlantıları ile beraber satın alınabileceğinden bahsettik.

Tam bunun akabinde Baykar’ın Piaggio Aerospace’si almasına şahit olduk.

Diğer taraftan rakip olarak, Çin’in bu şirketleri satın alma girişimlerinden bahsettik. Türk girişimcisi ve hükümetinin buna dönük adımları olmazsa Çin’in Türkiye’nin en büyük ihracat pazarına hâkim olacağını, bununla beraber lobi gücünün de artacağını ifade ettik.

Bu esnada Çinli yatırımcılar, özellikle

Almanya

,

İtalya

ve

İsviçre

gibi ülkelerde yüksek mühendislik becerisine sahip küçük üreticileri hedef aldı.

Örneğin bu süre zarfında basına yansıyanlardan;

* Jiangsu Sinomach Precision → Almanya’daki

hassas kesim makinesi üreticisi bir firmayı 40–50 milyon € bandında satın aldı.

*

CRRC

, Polonya’daki bir demiryolu bakım teknolojisi girişimini sessizce bünyesine kattı.

Çin’in amacı; Avrupa’daki teknik uzmanlığı, üretim süreçlerini ve niş teknolojileri Çin’e transfer etmek ve AB içinde “yerli üretici statüsü” kazanmak olarak ortaya çıktı.

Ancak buna ek olarak mesela; 2025’in ilk çeyreğinde

Shanghai Guorui Holdings,

İtalya’daki küçük bir

zeytinyağı üreticisini

de satın aldı (10–12 milyon €).

Buradaki amaç ise “Made in Europe” markasıyla Avrupa e-ticaret zincirine girmek olarak ifade........

© Yeni Şafak