Emperyalistler; İngiltere ve Fransa başta olmak üzere dönemin büyük güçleri, Osmanlı İmparatorluğu’nu parçalayarak bölgeyi kendi işgal topraklarına dönüştürdü. Sykes-Picot Anlaşması bunun somut örneğidir. 100 yıl süren bu savaşta Osmanlı Devleti içten ve dıştan parçalanmış ve Birinci Dünya Savaşı’nın sonunda Balkanlar, Kafkasya ve Ortadoğu’da devam eden Osmanlı varlığı çökmüş; Osmanlı Devleti’nin nüfuz alanı işgal, kan ve gözyaşından başka bir şey görmemiştir. Bugün Gazze’de yaşanan soykırım ve vahşet, iki yüzyıllık sömürünün özetidir.

Sömürgecilerin ana amacı, Türk, Kürt ve Arap halkları arasında birlik ve kader ortaklığını ilelebet yok etmekti ve başarılı oldular. Arap isyanları İngilizler eliyle teşvik edilmiş, daha sonra bu mit bütün Türklerin bilincine kaydedilmiştir. Kürt aşiretlerine ve Ermenilere bağımsızlık vadedilmiş; ancak İngilizler, ulus devletler kurulduktan sonra bu nöbeti ABD’ye devretmiştir.

Osmanlı yıkıldıktan sonra Kurtuluş Savaşı’nı vererek bağımsızlığını kazanan Türkiye Cumhuriyeti hariç, yeryüzünde seccade serilen bütün topraklar sömürgeci devletlerin eline geçmiştir.

İki yüzyıl boyunca işgal edilen topraklarda ve Türkiye’de kültürel emperyalizm dönemi başlamış ki bu dönem, doğrudan işgalden daha tehlikeliydi. Hangi ülkenin kime düşman olacağı, kimin kime dost olacağı doğrudan emperyalistler tarafından planlandı. Bırakın devletlerin kime düşman olacağını; Türk’ün Kürt’e, Kürt’ün Türk’e, Alevi’nin Sünni’ye, Sünni’nin Alevi’ye düşmanlığı da onlar tarafından planlandı. Dini duygular zayıflayınca; laik-anti laik, modern-gelenekçi, irticacı-çağdaş fitnesini........

© Yeni Şafak