Bir parti düşünün ki iktidar için yaratıldığına inanıyor ve kendi iktidarına ortak olmak isteyen herkesi “öteki” olarak nitelendiriyor. Ötekileştirdiği kesimleri düşman ilan ediyor ve onlara karşı ihtilallerden şeytanlaştırmaya, hain ilan etmekten linç kampanyalarına kadar her türlü yöntemi kullanıyor.

Kalkınma çabalarına girmek yerine tembelliği kendine hak görüyor. Peki, CHP’nin varlık sebebi nedir? Bu ülkede neyin bekçiliğini yapıyor?

Tek partinin İnönü’lü yıllarında 1938-1950 ülke yönetimi, eğitimi ve kaderi ABD’ye teslim edilmiş, kalkınma ve gelişme adına hiçbir çaba gösterilmemiştir. Üçüncü sınıf memur zihniyetiyle ülke yönetilmiş, Anadolu’nun mazbut halkı düşman olarak görülmüş ve onlarla sürekli bir mücadele içinde olunmuştur.

Atatürk istismarını bir kenara bırakacak olursak; Hiçbir faziletleri olmayan, ele aldıkları her meseleyi yüzeysel bir şekilde ele alan, değer üretmeyen, parti içi kavgalarla ve siyasetin rantını paylaşma çekişmesiyle meşgul olan bir yapı ortaya çıkar.

1938-1950 yılları arasında Hitler ve Mussolini’ye özenen İnönü yönetimi, ülkenin geri kalmışlığı konusunda dönemin şartlarını bahane etse de, bugün İzmir’in yönetimindeki aymazlıkları nasıl açıklayacağız? Bu zihniyet, ülkeyi bilinçli olarak geri bırakıyor.

Bir milletin varlık sebebi, kendi milli ve manevi değerlerine sahip çıkmak, bu değerlere karşı gelenlerle mücadele etmektir. Bu bağlamda CHP’nin Misak-ı Milli sınırları dışında bir düşmanı yoktur; CHP’nin birinci derecede düşmanı, bu milletin sahip olduğu değerlerdir.

İzmir’in kurtuluş gününde, halkın karşısına geçen ve mason olduğunu gururla........

© Yeni Şafak