Tarih eğitiminde müfredatı belli ders saatlerine ayarlama zorunluluğundan olacak daha ziyade belli başlı olaylar üzerinden bir makro tarih anlatısı tercih ediliyor. Bu anlaşılır bir durum ama geçmişi anlamak noktasında insanlarımızı ne yazık ki eksik bırakıyor. Okul yılları boyunca sürdürdüğümüz tarih mesaisinde, zihinlerde genellikle çok belirgin, sürekliliği ve anlam derinliği olan bir insanî hikaye oluşmuyor. Bu durum, hafızamızda iyi kötü bir tarih enformasyonu bulunmasına rağmen, bir tarih idraki ve şuuru oluşmamış olmasının önemli sebeplerinden biri...

Bu eksikliğin toplumun azımsanamayacak bir kesiminde ne kadar büyük bir anlama güçlüğüne neden olduğuna aylardır Gazze tecrübesiyle şahit oluyoruz.

Filistin’de süregiden İsrail zulmü şu günlerde başlıkta yer alan iki kavramı en acı şekilde yeniden gündemimize soktu. Filistin halkı aynı anda hem vahşi bir soykırıma hem de insafsız bir sürgüne maruz bırakılıyor. İnsanlık suçlarının en ağırları olarak niteleyebileceğimiz bu suçlar, siyonist-terörist bir devlet eliyle yapılıyor ve herkesin gözü önünde oluyor. Bu kanlı ve acımasız zulmün görüntüleri her gün neredeyse canlı olarak yayınlanıyor, iç kanatan görüntülerle elimizdeki telefonlara, salonlarımızdaki ekranlara kadar anbean ulaştırılıyor.

Geçmiş zamanlarda böyle imkânlar olmadığından, o zamanlarda yaşanan zulümler, masum toplulukların etnik........

© Yeni Şafak