Amerikalı fizikçi ve yazar Leonard Mlodinow, ‘Subliminal’ ismini verdiği kitabında, “İnsan davranışı, hem bilinçli hem bilinçdışı düzeyde, sonsuz bir algı, duygu ve düşünce akışının ürünüdür” diye itiraz edeme-yeceğimiz bir tespitte bulunuyor. Bir şeyin aslında ne olduğuna ilişkin zihin açıcı ifadelerle karşılaş-tığımızda genellikle içsel bir hoşnutluk yaşarız, hayatın bir sırrı daha açılmıştır sanki bize. Ama hep böyle olmaz, bazı tespitlerin bunun aksine tedirgin edici bir tarafı vardır. Mlodinow’un bu ifadesinin en azından bendeki etkisi bu oldu, tedirgin oldum. Çok büyük bir keşif değil aslında bu sözler, düşünürsek pekala biz de böyle sonuçlara ulaşabiliriz davranışlarımız hakkında. Ama işte mesele orada; biz pek düşünmüyoruz böyle şeyleri!

Davranışlarımızı kendimiz, kendimizde, kendimizden aldığımız malzemelerle pişirdiğimiz konusunda o kadar sarsılmaz bir inanca sahibiz ki, yemeye doyamıyoruz yaptığımız her yemeği. Davranışlarımızın gerçekte ne kadarı bizim? Bilincimiz bilinçdışından ne kadar etkileniyor? Dünyaya kendi gözlerimizle bakıyoruz, evet! Ama bakış açımız da sadece bize mi ait? Mlodinow algılarımızdan, bizi etkileyen duygu ve düşünce akışlarından söz ediyor, ne yapıyor bunlar bize?

‘Algı’, son zamanların en popüler kavramlarından biri... Adı üstünde, dış dünyadan........

© Yeni Şafak