İnsanoğlu, ne zaman kendisine bir nimet olarak sunulan hayatla nefsini doyuramaz oldu, işte o zaman kendi hakikatinden de adım adım uzaklaşmaya başladı. Kendi bedeninden daha iyi bir beden, o bedeni örten elbiseden daha çarpıcı bir elbise, kendi yüzünden daha güzel bir yüz, kendi yaşantısından daha şaşaalı bir yaşantı aramaya çıktı.

Onlarca yıl süren bu zamane hikayesi, insanoğlunun kendi gölgesine yetişmek uğruna hakikatten her geçen gün biraz daha uzaklaşmasının acıklı hikayesidir. Asırlık insan tasavvurlarından sıkılarak ‘yeni’ insana doğru hamle yapan bütün nesiller, geleneksel varlıklarını eskitecek olan bir yeniliğin peşine takılmış oldular. Modernliğe doğru atılan ilk adımdan bugüne uzanan süreç, aynı zamanda insanlığın kendi zihinsel birikimini çürütme sürecidir.

“Bugün artık dünkü ben değilim” diye mırıldandı kendi kendine aynaya bakarken, “yarın kim bilir kim olacağım!”

Bugün her alanda moda olan revaçtadır; bu sürekli bir değişimi gerekli kılar ve bu değişimi canlı tutmak adına koca bir dünya ticaret sistemi kurulmuştur. Bu hal malumdur ki, eskiden bugüne taşınan zevklerin demode hale gelmesiyle/getirilmesiyle mümkün olabilecek bir haldir. Yani........

© Yeni Şafak