Temel büyük bir şirketin kasasını soyarak bekçiyi de yaralamış.

Bir ay sonra Temel'i yakalamışlar fakat çaldığı paraların yerini bir türlü söyletememişler.

Temel, silahlı soygun ve ağır yaralamadan dolayı uzun yıllar hapiste yatmış.

Hapisten çıktığında arkadaşı Dursun, Temel'i köşe başında dilenirken görmüş.

Dursun: "Ula uşağım! Nedir bu halin? Çalduğun paraları ne ettun?"

Temel: "Haçan çalduğum paralar tedavülden kalkmış, sakız bile vermiyurlar."

Dursun: "Akulsuz uşağum, çalduğun paraları dövize çevirip öyle saklasaydun ya!"

Temel: "Ne pileyum uşağum Türk lirasına güvenun demişlerdu!"

Yıllar önce de oturduğum apartmanda komşumuz olan yaşlı bir kadın evini çöp eve çevirmişti.

Belediye yetkilileri durumdan haberdar olunca eve gelip evi boşalttılar.

Tam bu esnada bir kutu dikkatimi çekti.

Belediye yetkilisine kutuyu sordum o da içinde para olduğunu söyledi.

Merak bu ya kutuyu açmasını rica ettim o da açtı.

Bir de ne görelim? Aynen bu Temel'in fıkrasında olduğu gibi kadıncağız çektiği bütün emekli maaşını biriktirmiş ve bir kutuya koymuştu.

Fakat ne görelim 20 sene 30 sene önce çekilen paralar tedavülden kalktığı için hiçbir işe yaramıyordu.

Belki koleksiyonerler satın alır diye düşünmekten kendimi alamadım.

Gerçekten de........

© Yeni Mesaj