Geçen haftaki yazımda, ülkemizdeki nüfus düşüşünün tehlikelerinden bahsetmiş; birçok millete ve devlete ev sahipliği yapan Anadolu’nun, bizden önceki misafirlerini uğurladığı gibi, bize de “güle güle” diyebileceğini yazmıştım. Bu büyük tehlikeye karşı neler yapılabileceği konusunu da bu haftaya bırakmıştım.

Kısa bir araştırma beni ümitsizliğe sevk etti. Çünkü aynı dertten mustarip “Asya devi” Japonya, tüm tedbirleri almasına rağmen bu müzmin derde çare bulamamış. Japonya’nın bu çarpıcı çelişkisi — yani, sağlık, eğitim, ekonomi, sanayi gibi birçok alanda gösterdiği üstün başarıya rağmen demografik çöküşüne çare bulamaması — doğrusu beni hem şaşırttı hem de yazacaklarım konusunda tereddüte düşürdü.

Japonya, az buz bir ülke değil. Ekonomik kalkınma, endüstriyel verimlilik, eğitimde mükemmellik ve kültürel süreklilik konularında dünyaya örnek olmuş bir ülke. Disiplinli çalışma kültürü ile dünyanın dördüncü büyük ekonomisine sahip bu küçük boylu, çekik gözlü millet; buna rağmen “nüfus erimesi hastalığı”nın gölgesinde. Japonya’yı bu duruma getiren nedenlere bakarsak, ülkemizin geleceği için de ibretlik bir tablo ortaya çıkabilir. Çünkü şu anda yakındığımız işsizlik, gelir adaletsizliği, üretim azlığı, teknolojik gerilik, dış borcun çokluğu gibi birçok meseleyi çözsek bile nüfusumuzdaki düşüşe çare bulamazsak, istikbalimiz parlak olmayacak gibi görünüyor. O hâlde,........

© Yeni Meram