Hani bir zamanlar bir müjde verilmişti ya!;

“KKTC’ye su vereceyim” diye…

Oldu da.

Verildi su.

Ama müjde verilince ‘bedava’ sanmıştık biz.

“Bedava baldan tatlıdır” derler ya…

Biz de baldan tatlı birşeyler yemeye kalkmıştık saf saf…

Ne bileyim!

‘Anavatan’, “suya boğacayım KKKTC’yi” dediğinde öyle bir şey bekler insan…

Bir babalık yapıldığında, ‘anavatan’ böyle bir şey dediğinde, ‘yavrular’ sevinir genelde…

Neyse; Baktık ki geldi su, önümüze de bir fatura koydular.

“Demek ki müjde buymuş, biz yanlış anlamışız” dedik o zaman.

***

Alışmışken önceden verdiğimiz su parasından oldukça fazla ödememize rağmen gelen suya, aniden patladı borular…

“Aman” dediler, “az kullanın suyu çünkü barajdaki su biterse susuz kalırız.”

Bir ‘çünkü’ de yerel kaynaklarımızın bize yetmeyeceği şeklindeydi.

Oysa ki o güne kadar yerel kaynaklarımız bize yetmişti, su da içmiştik, bahçemizi de sulamıştık, ağaçlarımız köklerine o suyu çekmiş, küçücük de olsa sanayimizde o suyu kullanmıştık.

***

Ne olmuştu da yerel kaynaklarımız aniden tükenmişti!

Suyu fazla mı içmiştik, biriken su aslında tutulmuyor da bir yerlerden sızıyor muydu?

Yoksa su birikmiyor muydu?

Aslında hepsi doğru galiba!

Evet suyu fazla içmiştik çünkü........

© Yeni Düzen