“Neriman Cahit’i kaybettik.”

Ben yurt dışındayken geldi haber, sabah erkenden çalan telefonla.

O üç kelime o kadar derindi ki benim için, kısa süren sessizliğin ardından cevap verebildim, beni arayan arkadaşıma.

Uzun zamandır sağlık rahatsızlığıyla mücadele veriyordu Neriman Hocam.

Onun mücadele eden ruhu yorulmuştu belli ki...

***

Uzun okumalara başladığım çocuk yaşlarımdan tanışmıştım Neriman Cahit’le... Sonrasında yollarımız Yenidüzen’de kesişti...

2012’de ilk kitabım ‘Okyanus Mavisi”nin hazırlık sürecinde uzun uzun teşvikleri, derinlemesine yaptığımız sohbetlerimiz, üzerimde o derece etkili oldu ki, elime aldığım kalemimi bir daha bırakmadım, bırakamadım. İlk kitabımı elime alır almaz da yanına koştuğumu hiç unutamam...

Öğretmendi, anlatıcıydı...Kucaklayıcıydı, yol göstericiydi...Hepsinden önemlisi mücadeleci bir aydındı.

***

Sonrasında “Dedem Ahmet Gürses” kitabım, daha hiç........

© Yeni Düzen