Toplum olarak yıllardır süregelen bir alışkanlığımız var: Çuvaldızı başkalarına batırmakta ustayız ama iğnenin ucunu kendimize çevirmekte oldukça başarısızız.

Eleştiri söz konusu olduğunda hep başkalarını sorgular, kendi payımıza düşeni görmekten kaçınırız. Bu tavır, bireysel ilişkilerden toplumsal hayatın geneline kadar pek çok alanda çarpıklıklar doğuruyor.

***

Kendini sevmeyen birinin başkalarının sevgisini talep etmesi, emek harcamadan çalışanı suçlaması, güçlü iken merhameti unutanın düşerken insafsızlıktan yakınması...........

© Yeni Düzen