Geçişler tam bir işkenceye dönüştü!
Neden?
Çünkü geçebilen, öteki tarafa geçmekte kararlı!
İnsanlar usanmıyor, bıkmıyor, 3 buçuk saat o kuyrukta bekleyip geçiyor!
Vallahi bardon!

-*-*-

Ama haksız da değiller!
O taraf, rengarenk ışıklarla döşenmiş!
Çok çekici bir Noel hazırlığı söz konusu!
Çok üzgünüm ama mağazalar çok çekici; fiyatlar daha çekici!
Ayrıca “moda” ya da “inat” da geçişleri artırma sebepleri arasında!

-*-*-

Bir kere, 58 yaşındaki ben, bir hadi bilemediniz tedbirliysem iki saat ancak “tuvaletsiz” kalabilirim!
Üzerime mi işeyeyim yoksa kuyrukta beklerken şişeye mi?

-*-*-

Ayrıca, ayıptır, günahtır, Tahsin abim da kızacak ama insan kendi memleketinin bir yarısından öteki yarısına işkence çekerek mi geçmeli?

-*-*-

Peki ne yapılabilir?
Ya hiç “geçmeyeceksiniz”…
Ki bunu kabul etmiyorum!
Bu ülkenin her yanı benimdir ve her yanına gidebilmeliyim!

-*-*-

Ya da kapılardaki geçişlerin çok hızlı olması hatta tamamen kaldırılmaları için “eylem yapacaksınız!”…
Tamamen iptal mümkün değil mi diyorsunuz?
O zaman hızlandırın kardeşim!
Bir şeyler yapın!

-*-*-

Eylemleri nasıl yapacağız?
Nasıl örgütleneceğiz?

-*-*-

Akıl vermek gibi olmasın ama geçtiğimiz günlerde Gandi filmini bir kez daha inceledim…
“Bize bir Mahatma Gandi” lazım!
Bunu demiyorum ama bize Gandi’nin sessiz ve barışçıl eylemleri şart!
Üstelik şu anda sosyal medya aracılığı ile örgütlenmek sanki daha kolay!

-*-*-

Katılımcı bulamaz mıyız?
Bulamazsak o zaman kuyrucuklarımızı malum yerimize sokar, araç kuyruğunda üç saat bekleriz!

-*-*-

Gandi, şiddetsizlik (Ahimsa) derdi… 
Ve Gandi’nin eylemleri “hakikate dayalı direniş (Satyagraha)” felsefesiydi… 

-*-*-

Gandi için bir karşı taraf vardı; İngilizler… 
Gandi’nin amacı, İngilizleri yenmek değildi… 
Gandi’ye göre, zor kullanmak – şiddete başvurmak doğru değildi; ahlaki açıdan “karşı tarafı ikna” gerekmekteydi!

-*-*-

Bizde “karşı taraf” kimdir?
Statüko!
Sadece Türk tarafının değil, Rum tarafının da........

© Yeni Düzen