Hangı cemaadın içinde dovub böyüdüysan…

O cemaadın laneti arkañdan gelir…

Güneşin badmadığı bir şeherde yaşasañda…

Kongo’dan kobub gelen çocugların…

Zifiri garanlıg gözlerine bakıb bakıb…

Afrika’dan Avrupa’ya bir yol çızsañda…

Cemaadın laneti arkañdan gelir…

* * *

Yurdu sömürgeleşdirilmiş bir şairin gideceg yeri yogdur…

Gendi yurdunda sürgündür…

Hayatın içine savurdulmuşdur…

Bir kenara atılmış gibin yaşar…

Sevmeg, eriyen mumun ucundadır…

Bir ince gara duman yügselir havaya…

Odanın içinde odanın tavanına…

Gara dumana dutunmag isder insan…

Dutunmag bazan gaçmagdır…

Dutunmag istemediyinden…

* * *

Gece yarısı yaşlı bir adamın…

Devrilmesi gibin gargolaya…

Devrilir guşlar duduglarıma…

Vakıdsız öterler…

Bir daha ödmeme telaşı gablar içlerini…

Bir telaş daşırlar gagalarında…

Gagalarındakı telaşı ağzıma alırım…

Telaşsız olsun bu şeherdeki guşlar…

En güzel........

© Yeni Düzen