Dünyanın en güzel adası, güneşi, kumsalı, doğası, samimi insanları. 74 olaylarından sonra değişmeyen bir gerçek var ki, çocuklarımız, gençlerimiz birer birer adadan ayrılıp kendilerine dünyanın başka yerlerinde hayat kuruyorlar. Annan Planı zamanında bireysel olarak kazandığımız seyahat özgürlüğü ve AB vatandaşlığı ile eğitime giden birçok gencimiz geri dönmedi. Avrupada iş ve yaşam şartlarının ülkemize kıyasla çok ileride olması ile de kimi gençlerimiz ise hiç düşünmeden çantalarını toplayıp yeni hayatlarını kuruyorlar. Genç nüfusunda kalmasını sağlamak için mevcut hükümet yeterince politika üretmiyor. Zaten ekonomik ve sosyal sorunları olan memleketimizde çocuklarımızı da birer birer başka ülkelere yolcu ediyoruz. Peki çocuklarımız, gençlerimiz neden bu güzel ülkemizde kalmak istemiyor?

Türk lirası kullanımı ile ülkemizde her geçen gün hayat pahalılığı artıyor. Temel gıda ürünlerinden ev kiralarına veya taksitlerine birçok alanda fiyatlar durmadan yükselirken, maaşlar aynı oranda yükselmiyor. Alım gücü her geçen gün eriyor. Sosyal imkanlarımız kısıtlı, kültürel ve sanatsal etkinliklerimiz yetersiz kalması, gençlerimizin sosyal hayat açısından da kendilerini sıkışmış hissetmeleri çok normal. Barınma, ulaşım ve sağlık hizmetlerimize erişimde yaşanan sorunları da göz önüne alırsak gençlerimizin ülkelerinde uzun vadeli gelecek görmemesine şaşırmamalıyız.

Uluslararası alanda tanınmayan bir ülke olmamız, gençlerimizin eğitim ve kariyer fırsatlarını........

© Yeni Düzen