Larnaka’da denize girmeyi çok seviyorum.
En önemli sebebi uçaklar…
Gökyüzünden gelen o dev kuşlar…

Maviden maviye bir sonsuzluk hissi bu… Bir uçsuzluk… Denizde kulaç atarken her uçağın gölgesi üzerinize düşüyor. Sanki göğsünüze süzülüyor…

Öylesine peş peşe geliyorlar ki…
Her üç dakikada bir…
Hele akşamüstü!
O yüzden hem güneşin yakıcılığının azaldığı bu saatleri seçiyorum, hem de seyrediyorum dünyanın dört bir yanından gelen uçakları…

Her birinin gövdesine bakıyorum.
Ufukta göründükleri anda, sanki fal tutar gibi…
“British Airways bu…”
“Bu Emirates…”
“İlk kez gördüm, Finnair…”

Gün batımından gecenin karanlığına kadar hiç durmuyorlar. Her dakika biri inerken, bir diğeri ufukta beliriyor. Bir kıtanın kalbinden, başka bir kıtanın kıyısına…

Ülkem adına gurur duyuyorum bundan…
Tüm içtenliğimle söylüyorum, samimiyetle…
Mutlu........

© Yeni Düzen