“İnsan, çevresinin gölgesinde değil, kendi aklının ışığında yaşamalıdır. Ahlak, toplumun rengine göre değişmemeli; özgür düşüncenin ürünü olmalıdır.” John Locke’un bu sözü, yalnızca bireysel özgürlüğün değil, siyasetin ve toplumsal vicdanın da pusulası olmalı.

Fakat bugün dönüp CHP’ye ve onun seçmen tabanına baktığımızda, aklın ışığında değil, geçmişin gölgesinde yürüyen bir kitlenin sancılarını görüyoruz. Cumhuriyet Halk Partisi, adıyla müsemma şekilde bir halk hareketinin, bir aydınlanma projesinin taşıyıcısıydı bir zamanlar. Fakat bugün geldiğimiz noktada, o proje ne yazık ki eski zaferlerin hatıralarıyla oyalanan bir nostaljiye dönüşmüş durumda. Parti yönetimi hâlâ değişim dediğinde sadece isim değiştiriyor; zihniyet değil.

Gençlikten, dinamizmden ve reformdan bahsediyor ama parti içi kararlar hâlâ dar bir klik tarafından belirleniyor. Yani halkın değil, “çevrenin gölgesi” belirliyor yönü. Daha da vahimi, seçmen davranışında saklı. CHP’li seçmenin büyük bir bölümü, kendi partisinin yanlışlarını açıkça dile getirmekten imtina ediyor. Parti içindeki........

© Yeni Birlik