Zincir olmayan, küçük bir mahalle marketindeyim ve alışveriş ediyorum.

Kasadaki hanımefendiyi uzun süredir tanıyorum.

Sohbet ediyoruz.

Sabah erken saat olduğu için, gazete dağıtım servisi geliyor ve gazeteleri bırakıyor

Küçücük bir koli.

Aaa diyorum gazetelerin sayısı ne kadar az.

Eskiden gayeleri dağ gibi gelirdi ve almak için insanlar kuyruğa girerdi, diyor.

Şimdi artık kimse gazete almıyor.

Eh gazetenin en ucuzu 15 TL olursa, kim hangi gazeteyi nasıl alsın.

Hanımefendi diyor ki.

Gazete okumuyorum, buraya gelen gazeteye başlığı ne acaba diye yan gözle bakmıyorum, haber hiç izlemiyorum.

İnanın hiçbir şeyden haberim yok.

İnanın hiçbir şeyi bilmek istemiyorum diyor.

Marketteki malımı biliyorum, satıyorum ve evime gidiyorum dedi.

Ah dedim.

Bıkmış herkes.

Yılmış herkes.

"Bir yer bulalım dünyadan uzak" şarkısına ne kadar çok insan eşlik etmiş.

Ben kendime baktığımda çok gayret ediyorum ama başaramıyorum.

Kapatamıyorum kendimi.

Haberlere bakıyorum, gazetelere bakıyorum, sosyal medyaya bakıyorum.

Bakıyorum, anlıyorum ki her şeyden haberim var.

Yeter be.

Ne münasebet diyorum kendime.

Bakın şimdi habere.

Adnan evli ve 35 yaşında üniversite öğrencisi Seray ile........

© Yeni Birlik