Aşk, insanlar için vazgeçilmez ve merkezi bir duygudur. Üstelik sade, sıradan, öylesine bir duygu değildir bu. Yoğun, renkli, derin, bendini aşmış bir duygu yoğunluğundan söz ediyoruz.

Uzun bir zaman önce Atatürk Barajı’nı gezmeye gitmiştik. O gün baraj kapaklarının açılıp fazla suyun bırakılacağı bir gündü. Barajı gezdikten sonra çok stratejik bir noktadan baraj kapaklarının açılmasını seyrettik. Muhteşem bir görüntü. Düşünün ki; milyonlarca metreküp su, baraj gölünde birikmiş… Aklımızın alamadığı sayıdaki su damlacıklarından oluşan baraj gölü. Günlerce belki de aylarca birikmiş olan bu su yerinde durmak istemiyor. Akmak, yürümek, yer değiştirmek istiyor. Ama en önemlisi, bir işe yaramak istiyor. Her damlası, ne için varsa onu yapmak için âdeta çırpınıyor. Bir an önce bendini aşmak, yürümek, akmak istiyor uzaklara! Deryanın bir damlası olmak için akmak istiyor.

Ve bir tiyatro sahnesindeki perdenin açılması gibi açılıyor baraj kapakları. Görmeliydiniz suyun yüzlerce metre yüksekten fışkırmasını. Damlaların bir an önce kendilerini dışarıya atmak için nasıl çırpındıklarını görmeliydiniz. Bir yerlere akmak, daha büyük bir bütünün parçası olmak için; engin, durulmuş, keyifli hallerinden hızla........

© Yeni Birlik