Kudsî Bir Evrad

Evrâd-ı Bahâiye, Bahâeddin Şah-ı Nakşibend Hazretlerinin Peygamber Efendimiz’in (asm) manevî ruhaniyetinden mana âleminde ders aldığı kuvvetli ve tesirli bir dua metnidir. Bediüzzaman Hazretleri genellikle “Evrad-ı Kudsiye” namıyla andığı bu dua metni için, “Şah-ı Nakşibend’in kudsî bir evradıdır ki, Hazret-i Peygamber Aleyhisselâtü Vesselam’dan âlem-i manada ders almış.”1 demektedir.

Baştan sonuna kadar Peygamber Efendimiz’in (asm) dualarının özel bir düzenleme ile bir araya getirilmesinden meydana gelmiş olan bu yüksek metin, çok geniş bir niyazı ve çok kudsî bir yalvarışı ifâde eder. Dualarının hemen tamamı ayet ve hadis-i şeriflerde mevcuttur.

Evrad-ı Kudsiye’de başlangıç Allah’ın isimlerine ayrılmıştır: Allah’ın Melik, Hayy, Kayyûm, Hak, Mübîn olduğunu, O’ndan başka İlah olmadığını, O’nun bizim Rabbimiz olduğunu, bizim yaratıcımız olduğunu, bizim O’nun kulu olduğumuzu ve gücümüz yettiğince O’nun ahdi ve vaadi üzerine bulunduğumuzu, yaratıklarının şerrinden Allah’a sığındığımızı, Allah’ın üzerimizde bulunan nimetlerini kabul ettiğimizi, günahlarımızı itiraf ettiğimizi ifâde ederek, “Ey Gaffâr, ey Gafûr olan Allah’ım, günahlarımı bağışla. Şüphesiz........

© Yeni Asya