“Hazret-i Ali (ra), o mu’cizevâri kerametiyle ve Hazret-i Gavs-ı Âzam (ks) o harika keramet-i gaybiyesiyle, sizlere bu sırr-ı ihlâsa binaen iltifat ediyorlar. Ve himayetkârâne teselli verip hizmetinizi mânen alkışlıyorlar. Evet, hiç şüphe etmeyiniz ki, bu teveccühleri ihlâsa binaen gelir. Eğer bilerek bu ihlâsı kırsanız, onların tokadını yersiniz. Onuncu Lem’adaki şefkat tokatlarını tahattur ediniz.” cümlesi bize ne anlatmak istiyor?

Sarsılmamak elde değil

Bir Nur Talebesi olarak bu cümleyi okuyup sorumluluktan sarsılmamak elde değil! Üzerinizde ne yüksek iradelerin iltifatları olduğunu düşünmek bile heyecan verici. Demek ne zor bir asırda yaşıyoruz ki, az bir ameliniz bile yüksek iltifatlara kapı aralıyor.

Burada “tokat”ı iltifat sayalım; ne deriniz? Bu tokatlar herkese gelmez çünkü.

Nasıl bir üstada talebe olduğumuzun farkında mıyız acaba?

Buradan âleme seslenmeli değil miyiz: Ey insanlar ehl-i Necat olmak için Bediüzzaman’ı inanarak okuyun!

Gavs-ı Azam’ın civarında bir gayr-i Müslim yaşıyormuş. Bir gün Hazret-i Gavs sohbet ederken merak etmiş ve sadece pencereden bakmış.

O gece........

© Yeni Asya