Yedi Sarp Yokuş

Haşirde hiç azap yoksa bile, orada adalet terazisine girmek, insan için pek kolay bir mesele değildir. Mahkeme-i Kübra’dasınız. Dünya mahkemelerinde bile insan tedirgin oluyor.

Öyle ki güneş bir karış yaklaştırılmıştır, insanlar topuklarına kadar ter olmuşlardır. Korku ve tedirginlik had safhadadır.

Allah dünyada ne türlü canlı yaratmış ise hepsini toplar. Allah korkusundan, Allah’ın hışmından ve Cehennemin heybetinden herkes sarhoş gibi; kendisinin erkek mi, kadın mı olduğunu bilemeyecek derece telaştadır. Gözyaşları içinde, şaşkın ve perişandır.

Bir de bir mazlum yakasına yapışmışsa… İşi bitiktir!

Resulullah (asm) şöyle buyurmuştur: “Kul ile Cennet arasında yedi sarp yokuş vardır. Bunların en kolay geçileni ölümdür. En zor olanı ise, mahşerde mazlumun zalimin yakasına yapıştığı ve Allah'ın huzurunda hesap sorduğu zaman zalimin bekleyişidir.”1

O gün çare arayan halka Hazret-i Âdem’in (as) söylediği sözler manidardır: “Rabbim, bugün, benzeri görülmemiş, bundan sonra da görülmeyecek derecede gazaplıdır! O benim Cennette bir ağaçtan yememi yasaklamıştı da ben isyan etmiştim. Ben bugün nefsimi kurtarabilecek miyim ki? Ben bugün nefsimi kurtarabilecek miyim ki? Ben bugün nefsimi........

© Yeni Asya